Op kaasjacht II

Mijn kaasjacht gaat verder. Tijdens een personeelsetentje gisteren probeerde ik indruk te maken met vijf Nederlandse kazen. Van voren naar achteren: nog net snijdbare brokkelkaas van een Fries Weerribbenschaap, Lady Blue, zachte blauwe geitenkaas uit het Drentse Nooitgedacht, Bastiaansen Blauw van Brabantse koeien, Machedoux, een zachte witte korstkaas van Groningse geiten, L’Hirondelle, een roodkorst met Vin d’Alsace uit Limmen. Groot succes bij de kaasliefhebbers. De rest durfde alleen de Franse kaasjes aan die een nare collega ernaast had gelegd. Waren overigens ook heerlijk. De Limmense roodkorst is niet helemaal recht in de leer, maar het is lastig om onder de ambachtelijke, biologische kazen iets rustigs te vinden. Dat vindt kaasboer Willem, te vinden op woensdag tegenover de Leidse V&D, ook opmerkelijk. Allemaal heftige kazen.

Pasta van Gisteren met Flotte Lottesaus

Daar is hij dan, oma's passeerzeef in de moderne, roestvrijstalen uitvoering van Flotte Lotte. Ik heb er vorige week dan eindelijk een tomatensaus gemaakt met hele rijpe Hollandse trostomaten van de Aldi. De opbrengst van één treetje was wat mager en ik moet nog wat experimenteren met de grote gaten (die pitjes doorlaten) en de kleine gaten (die weer erg weinig van de prut, die juist zo lekker is, doorlaten. Maar: het gaat allemaal een stuk sneller dan tomaten koken, laten afkoelen, uit hun velletjes peuteren, zo veel mogelijk pitjes wegscheppen en de rest snijden of met een pollepel door een zeef dwingen, zoals ik de vorige keer deed. De smaak is heerlijk. Voor wat body voegde ik een eetlepel tomatenpuree uit blik toe en maakte ik een bolognese met knoflook, scharrelgehakt en oregano. Pamela noemde het Pasta van Gisteren, omdat het een beetje droog was geworden. Wat ik wel een mooie vondst vond maar toch geen aanbeveling.

Joepie pubfood!

Ik kreeg ineens enorm veel zin in slecht weer, ale en pubfood. Kennelijk toch goede herinneringen aan die verregende zomervakantie van vorig jaar in Peak District. Met een scharrelworst van Filippo, puree met slagroom, fijngehakte bosuitjes en Groninger mosterd en een jus van runderbouillon met sjalotten en rode wijn. Recept staat in de Delicious van september die je nog in de winkel kunt kopen.

Schnitzel met aardappeltjes en rode kool

Een fijne manier om van mijn bessenplet, de chutney van Duitse rode bessen die ik een maand geleden maakte, af te komen: een scharrelschnitzel erbij. Die paneert slager Filippo hoogst persoonlijk voor je en dan weet hij ook nog te vertellen dat het vlees voor het overlijden heeft gescharreld in Overijssel. Ik kom er gaandeweg achter dat scharrelvlees een betere bijdrage levert aan Close Cooking dan biologisch vlees, dat nogal eens van verder weg komt. Volgens Filippo is scharrelvlees vooral in Nederland en Duitsland een succes dus dat leidt automatisch tot vlees van redelijk dichtbij. De rode kool was nog een stressmomentje. Blijkt ruim een uur te moeten staan. En da's niet handig als het al over zessen is. Ik heb gekozen voor een roerbakvariant, weer eens van de Albert Heijn. De pommes primeur kwamen trouwens van de Dekamarkt, Holland Junior. Ik vond dat ze erg hard bleven maar misschien deed ik iets verkeerd. Gekookt en daarna opgediend met gesmolten boter en peterselie uit de tuin.